Half oktober, samen met vriend Joost, fotojachtreis in Toscane. Op zoek naar mist, silhouetten, repetitie, licht, zon en magie.

De eerste ochtend, op maandag, hadden we al prijs. Om zes uur opstaan, op de parking van het hotel in San Quirico al even piepen naar de Belvédère, oeps, tis van datte : mist. Vlug vlug in den otto gesprongen, en naar de klassieke Belvédère fotoplaats gereden. We waren de eersten, en dus konden we makkelijk een goed plaatsje uitzoeken, het is er soms nogal onaangenaam druk. De mist kwam en ging, onze positie was ideaal tegenover de opkomende zon, na het purperroze moment, kwam de gouden gloed, wij werden dol, morning glory ! 

Eerst aan de Belvédère, daarna iets verderop in de velden. De mist bleef maar spelen en toveren. Na die drie uur in de absolute fotohemel kon ons fotoreisje al niet meer stuk. Wegens het vele printwerk voor het fotosalon van Camera Libra Lubbeek heb ik nog echt niet deftig kunnen kijken naar alle fotootjes, maar deze sprong er toch wel wat uit.

De volgende avond, de volgende ochtend, de volgende avond, niets niets niets. Wel Siena bezocht, en de Duomo op de gevoelige plaat gelegd.

Op woensdagochtend was er niet echt veel mist, maar er was wel iets te doen. Deze foto was hier trouwens al zichtbaar op de blog, maar ik herhaal hem voor de lezertjes en de kijkertjes die er geen genoeg van kunnen krijgen.

Op donderdag zijn we zelfs niet eens opgestaan, wegens de regen, wel koffietje en koffiekoek gaan eten in één van de gezellige bakkerijtjes van San Quirico.
' s Namiddags in de regenachtige dag naar de Monte Amiata getrokken, een mens moet iets doen. Het profiel van deze berg is zowat het handelsmerk van Toscane.  

Voor de rest, onderweg : geen licht, geen zon, niets, nada.
Maar op de berg, in het bos, tussen de bomen, onder het bladerdek, dat was iets anders. De boomblaadjes waren er geelgroen, de bodemblaadjes rood en bruin, de stammen witgrijs gestreept.  Dit is er eentje van op een eerste plaats die we aandeden.

Iets hoger op de berg : wolk ! Traag rijdend, speurend naar licht, dezelfde stammen, dezelfde blaadjes, dezelfde kleuren, maar verstopt in een mistige druppelwolk waar hier en daar net wat lichtstructuur door kwam piepen, spookie : jip, jip, magiek was in die air !

Auto aan de kant gesmeten, eruit gesprongen (aja), statief en camera gegrabbeld, bos in, de steile kant van de baan af. Gelukkig waren we vroeger (ikke vroeger, Joost nog altijd) klimmers, want het was nogal een klauterpartij. Statief gezet, kadreren, mikken, en tsjakka !

Soms weet je het gewoon op het moment zelf, dit is de foto van de dag. Heel eventjes spookte het magiekallie.

Een paar minuten later was het licht al weg. Daarna nog wat andere plaatsen uitgeprobeerd, maar het gevoel, de spanning was weg. De foto van de dag was er wel. 

Toen ik zag dat het thema van de maandchallenge op het Belgium Digital forum "herfst" was, dan dacht ik onmiddellijk aan deze foto (de eerste van de twee van op de Monte Amiata dus). Foto ingezonden, en, oepsie, zelfs als eerste ge-eindigd, net voor twee zeer gerenommeerde fotografen. Ikke preus lik viftig !  
Link : BD Challenge, oktober 2018

Er komen nog fotootjes van de reis, later. Maar nu het fotosalon van Camera Libra in Lubbeek, op 10 en 11 november !