Gisteren eerste opnames gemaakt met een nieuwe zwartwit camera.

Bij een zwartwit camera is het de bedoeling dat je werkt met filters : een rode, een groene en een blauwe, en daar dan een kleurfoto van maakt. In de sterren kunde toch.
Je kan er ook nog meer gespecialiseerde filters extra bij gebruiken om aparte toetsjes te geven, zoals gebiedjes met H-alfa licht. 

Een kleurcamera daarentegen maakt in feite drie foto's tegelijkertijd, en doet dat doordat de sensor afwisselend groen-rood-groen-blauw-groen-enz... pixels heeft. 

Bij een zwartwit camera (eigenlijk een 64 duizend tinten grijs camera, lap) heb je enkel grijs grijs grijs grijs pixels. Dat wil zeggen dat je voor dezelfde grootte van pixels veel fijner kan werken. In eerste instantie ga ik er geen astrofoto's mee nemen, maar wel letterlijk als meetinstrument van fotonen gebruiken, en omdat alle pixels op dezelfde manier meten is die dus veel gevoeliger dan een kleurcamera met dezelfde pixels.
Om iets te techneutienerdie te klinken : voor een bepaalde ster zag ik bij de kleurcamera een signaal-ruis verhouding van 150, bij de zwartwit camera was dat maar liefst 650. Hallooo !

De zwartwit camera kan daardoor ook veel zwartere sterretjes meten.  Maar ook witte. Hier alvast een witte, zelfs een veel te witte.

Alhoewel, in feite is dit volgens mij de oogpupil van Mister God Himself, die aan het koekeloeren was wat ik aan het doen was ??? En pertankst, zoals algemeen geweten, curieuzeneuzen zijn freutelneuzen !!! Aan den anderen kant, het is dan ook God. En is die dan ook niet Alles ? Dus ook een freutelneus !!!



Belofte : volgende blogje zal terug over ijsland gaan. Zeker weten. Watervallen. En, modellenwerk ! 

Cookies

Door gebruik te maken van onze website gaat U akkoord met ons gebruik van cookies. Wij verzamelen geen gegevens via cookies, er zijn enkel website functionele cookies.