Hier in la doesse Fransse mogen we niet verder dan 10km weg van huis. Moet dat nu passen dat de mooiste topjes en wandelingen van de Jura allemaal niet verder liggen dan 10km van huis ?

De weiden en bossen ontwaken op dit moment uit hun winterslaap, het sneeuwtapijt verdwijnt als sneeuw voor de zon (sic), de bloemetjes priemen zich de lucht in. Als was het weer februari. 

Wat impressies van een drietal wandelingetjes.

Het zicht bij vertrek :

Door het bos :

Vele bloemetjes onderweg :

Beloning met een zicht boven :

Tijdens de ganse wandeling ben ik welgeteld 1 koppeltje tegen gekomen. Zij waren met pak ende zak een toer aan het doen in de Jura. Hadden zich wat mispakt aan de tijden in het boekje, dat waren zomertijden. Vroegen of het nog ver was. Nope, half uurtje. Maar ze kwamen al van ver. Ik schat dat ze die dag een 30km en 1500 hoogtemeters moeten gedaan hebben, gedeeltelijk door moeilijk stappende sneeuw. Maar het contentement straalde van hun gezichtjes :

Waarna de zon verder nederdaalde over berg en dal. 

Andere keren was het dan weer een klein beetje mistiger :

En soms komt ge in de bos al eens een raren kwiet tegen :

En tot slot van dit verhaal, 
een paal :