Gepubliceerd: 27 december 2020

Hits: 111

Op kerstmis een wandeltripje naar de Hoge Venen gemaakt met zoonlief.
De sneeuw plakte aan de bomen, de mist aan de sneeuw, het licht soms daar los doorheen.
Het landschap verdwalend in de mist, terugkerend onder wolken, oplichtend in plots zonlicht,
en verloor zich later,
in dwarrelende sneeuwvlokjes. O zo klein, O zo fijn.

Op kerstmis een wandeltripje naar de Hoge Venen gemaakt met zoonlief.
De sneeuw op de vlonders knerpte onder onze schoenen, 
transformeerde in een drabbig veldritmodderfestijn,
en in spa, in water, in nat nat nat water.
O zo nat, O zo fijn.

Op kerstmis een wandeltripje naar de Hoge Venen gemaakt met zoonlief. 
Het vlonderplankje verzonk samen met je voet, zachtzoetjes, in het water, je droomde van later. 
Je sprong verder naar een zode, naar het gras, dat droeg heel eventjes, maar greep je vast,
en verzonk met je voet, zachtzoetjes, in het water, in nat nat nat water.

Verder sprong je,
op een rotsblok, op een plas, op een wortel, op een vlonder, op een takkenbos, op veen,
en je voet verzonk, zachtzoetjes, in het veen. donker veen. vol met water. nat nat water. Dromend van later.
O zo smerig, O zo fijn.

Op kerstmis een wandeltripje naar de Hoge Venen gemaakt met zoonlief.
Vertrokken aan de Barak Michel, naar de bron van de Helle, langs de aanzwellende Helle, geblust met water, nat nat water.
Terug, doorheen het Getzebosch, naar Noir Flohay, afgebrand Noir Flohay, toendertijd nooit geblust geraakt met water. zelfs niet met nat nat water.

Terugkeer van Noir Flohay naar de vlonders, langs een nieuw pad, een pad vol met water, nat nat nat water. 
Het krakkemikkige brugje over de Helle op het oorspronkelijke pad is, inderdaad, zachtzoetjes, verzonken in het water. Ja, nat nat nat water. 

En wij tweetjes de ganse dag lachend met dat water. 
O zo fijn, O zo fijn.

Meer blogjes hier :